سازمان شما نگران است؟

همان طور که انسانها نگران میشوند،سازمانها نیز نگرانی را تجربه می کنند.برخی از نگرانی های سازمان عبارتنداز:

-کارکنان به جای تلاش در حل مشکلات ومسائل ،با ایجاد ائتلاف ودسته وگروه شروع به جهت گیری وجانبداری میکنند.

-ادعای حق آب وگل ومشاجره بر سر محدوده های شخصی شکل میگیرد وکارکنان پشت سر یکدیگر به خیانت می پردازند.

-هر کس دیگری را سرزنش می کند و او را سپر بلا قرار میدهد.کم کم دقت وتوجه به افراد یا بخشها برای کشف کاستی ها شروع می شود.

-بین کارکنان فاصله می افتد وآنها از یکدیگر دوری می کنند.از بیان نظرات واقعی خود در جلسات و ارتباطات با یکدیگر اجتناب می ورزند و در دفاتر کار خود جدائی را بر می گزینند.

-نتایج نگرانی های سازمانی ممکن است رفته رفته موجب  کاهش بهره وری  و بروز نگرش احساسی  شده ونوعی احساس پرکاری شدید  را در سطح خود وگروه القائ کند.انعطاف پذیری،هدفمندی وخلاقیت جای خود را به دید محدود(tunnel vision) بدهد و مقاومت در برابر تغییر و تصمیم گیری ضعیف شود. نگرانی به شدت مسری است و وقتی به آن توجه‌‌‌‌‌‌‌ نشود، به سرعت در سطح سازمان پخش می شود.

خوشبختانه، آرامش نیز به همان اندازه مسری است. درست مانند یک سنگ کوچک که در آبگیری کوچک امواج گسترده ایجاد میکند، یک شخص نسبتا آرام نیز، میتواند در یک سیستم آشفته و نگران تاثیر قدرت مندی بر دیگران داشته باشد.

هنر مردمداری : نگاهی به نقش روابط عمومی کارآمد در سازمانها

 چکیده : این مقاله به اختصار نقش، جایگاه و وظایف روابط عمومی ها را مورد بررسی قرار می دهد.

همه می دانند کار کردن برای کارکنان در یک نهاد یا سازمان، بدون همراهی و همگامی کارکنان به بار نخواهد نشست، همراه کردن کارکنان، جلب مشارکت و اعتماد آنان برای پیشرفت های مادی و معنوی سازمان از جمله وظایف و کارکردهای اساسی روابط عمومی است. تقویت روابط عمومی ها جهت تقویت روابط عاطفی مدیران و کارکنان، جایگاه روابط عمومی در اطلاع رسانی دولت و فرهنگ سازی در سازمانها از دیگر کارکردهای این نهاد است.توجه ویژه به روابط عمومی، به عنوان نهادی که می تواند به صورت نظام مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است.

آن چه در سنوات گذشته متأسفانه به اشکال و صور گوناگونی باعث شده، روابط عمومی همچنان بی اثر و یا کم اثر جلوه کند، همانا اقتدارگرایی مدیران، رواج سیستم ارادت سالاری به جای شایسته سالاری، نگاه ابزاری به روابط عمومی، دانای کل جلوه دادن برخی مدیران، بیگانگی سازمانی و یا بیگانگی حرفه ای بسیاری از مسئولان، پایین بودن آگاهی بعضی از کارکنان و مدیران ارشد به اهمیت و نقش روابط عمومی بوده است.

همچنین کم مهارتی و مشکل فنی و ضوابط قانونی و اداری برای کار روابط عمومی ها، آسیب پذیری همبستگی و روح کار جمعی در مدیران روابط عمومی و مطلق اندیشی چه در مدیران روابط عمومی و چه برخی از مدیران سازمان، بی توجهی به طرح های پژوهشی و افکارسنجی- که همه و همه موجبات بی توجهی یا کم توجهی به افکار عمومی را سبب شده و عدم مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها را که از دغدغه های جدی است- باعث شده است.

انتظار می رود با گماردن مدیران علمی ارزش گرا و فرآیند محور، مدیرانی در مصدر امور روابط عمومی ها قرار گیرند که از لحاظ فنی، تخصصی، تجربی و توانمندی های فردی با برنامه ریزی ارتباطی ویژه و پژوهش های افکار عمومی توانایی جلب مشارکت عمومی و اعتمادسازی در افکار عمومی را دارا باشند و فرآیند توسعه سازمانی و تحقق عملی کارکردهای روابط عمومی را به نحو مطلوبی فراهم کنند.

روابط عمومی ها تاکنون نتوانسته اند به طور کامل نگاه حرفه ای و تخصصی را در خود ایجاد نمایند؛ چرا که از یک طرف غالب مسئولان به این هنر و فن توجهی نکرده اند و از طرفی بسیاری از مدیران ما با کارکردهای روابط عمومی ایده آل آشنا نبوده اند.

روابط عمومی مدون و برنامه ریزی شده یکی از ابزارهای قوی مدیریت افکار است. روابط عمومی به عنوان اصلی ترین حلقه ارتباط بین مدیران و کارکنان، مسئولیت خطیری در فرآیند دسترسی مدیران و افکار جمعی کارکنان دارند.
بدون شک روابط عمومی به عنوان یک «فن» و «هنر» نقش بسزایی در برقراری و تسهیل ارتباط دوسویه بین مدیران سازمان و کارکنان دارد، به طوری که امروزه کمتر سازمانی را می توان یافت که خود را بی نیاز از روابط عمومی بداند و در عین حال موفقیت های چشمگیری را در زمینه های مورد نظر و تحقق اهداف از پیش تعیین شده به دست آورده باشد.

اما اگر روابط عمومی ها بخواهند تأثیر گذار باشند، باید از همه نظر در «جایگاه» بایسته و شایسته خود قرار داشته  باشند. اگر در رأس این حوزه مدیری لایق، متین و کارآمد وجود داشته باشد، می تواند با به کار گماری کارگزارانی با مهارت در این موضوعات منشأ اثر در جهت تحقق اهداف سازمانی باشند. از جمله اموری که روابط عمومی ها باید آنها توجه داشته باشند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تبریک سال ۱۳۹۱

دوستان عزیزم :

درشکفتن جشن نوروز برایتان در همه ی سال سر سبزی جاودان وشادی

اندیشه ای پویا و برخورداری از همه نعمتهای خدادادی آرزومندم . . . 

                                                                                                                                               سال نو بر شما مبارک

چهارشنبه سوری مبارک

بیایید در غروب آخرین سه شنبه سال برای گردگیری افکارمان آتشی بیافروزیم  

کینه ها را بسوزانیم زردی خاطرات بد را به آتش

و سرخی عشق را از آتش بگیریم آتش نفرت را در وجودمان خاموش کنیم  

مدیران مشکل آفرین

  نویسنده پیتر دراکر، (Peter Drucker)  

 بیشتر آنچه که ما مدیریت می‌نامیم ایجاد مشکل برای کار کردن افراد است.  

 So much of what we call management consists in making it difficult for people to work.