اعتصاب و آثار آن

اعتصاب و آثار آن 

تعریف اعتصاب :

  خودداری ارادی و دسته جمعی از کار که کارگران به منظور نیل به هدفهای خاصی انجام می دهند بدون آنکه معمولا به سقوط دائمی قرارداد کار می انجامد .

 

تعریف تعطیل کار :

    کارفرما بعلت اختلافهایی که با کارگران دارد،برای تهدید آنها و زور آزمایی در مقابل کارگران و در نتیجه قبولاندن نظریاتش به آنان، بطور موقت اقدام به تعطیل کار می کند .

 

حق اعتصاب :

      در بسیاری از کشورها از جمله ،انگلیس و فرانسه حق اعتصاب به رسمیت شناخته شده است ولی در کشورهای سوسیالیستی از جمله شوروی، این حق رسمیت ندارد .

 

علل اعتصاب :

 

1- تقاضا برای افزایش مزد

2- درخواست کاهش ساعات کار

3- اعتصاب بعلت نبود امنیت شغلی

4- اعتراض به سوء مدیریت و خصوصا عدم رعایت روابط انسانی از کارفرما

5- اختلافهای مربوط به مسائل کارکنان و رفاهی

6- اعتراض به نقایص موجود در مقررات تامین اجتماعی

7- اعتراض به شرایط کاری (ایمنی – حفاظت – بهداشت محیط کار)

8- در خواست ایجاد تغیر در روش تولید

9- تقاضا برای مشارکت در تصمیم گیری و همکاری در سایر وظایف مدیریت

10- انجام مبارزات سیاسی

11- جنگ طبقاتی

12- دفاع از حق سازماندهی و تشکل کارگری

13- همکاری و همدردی با سایر کارگران اعتراضی

14- سرایت موج نا آرامیها و تشنجات کارگری از سایر کشورها

 ویژگی های اعتصاب قانونی :

1- هدفش بهبود شرایط کاری کارکنان باشد .

2- سازمانی کارگری آن را اعلام کرده باشد .

3- خلاف تعهدات مندرج در پیمانهای جمعی منعقده معتبر نباشد .

 

 

نتایج اعتصاب :

 

الف) اعتصاب موفق :

تقویت روحیه کارگران  

آرامش در محیط کار   

افزایش نیروی کار

افزایش بهره وری 

سودمندی کارگر ، کارفرما و جامعه

 

 

ب) اعتصاب ناموفق:

1- تاثیر نامطلوب بر دیگر موسسات مرتبط

2- آثار نا مطلوب بر موازنه پرداختهای کشور در صنایع خاص

3- امکان اخراج کارگران توسط کارفرما در اعتصاب غیر قانونی

4- عکس العمل تند صاحبان سهام و مدیران در صورت کاهش تولید وسود

5- عدم دریافت دستمزد در زمان اعتصاب

6- عهد شکنی موسسه بدلیل عدم توان جوابگویی به سفارشات مشتریان 

7- استخدام کارگران جدید به جای کارگران اعتصابی

8- اثر منفی روانی در افکار عمومی بر ضد اعتصاب کنندگان

9- امکان بروز خسارت به ثروت عمومی

 

اعتصاب در کشورهای مختلف :

•انگلستان ،استرالیا و زلاند نو : تعداد اعتصابها زیاد ولی مدت آنها کوتاه

است و افراد زیادی را شامل نمی شود .

•کانادا و آمریکا : نسبت به نیروی کار از انگلستان کمتر ولی از نظر تعداد

افراد شرکت کننده تقریبا مشابه انگلستان است ولی مدت آنها 4برابر

 انگلستان است .

•فرانسه : اعتصابها کوتاه مدت تر ولی تعداد افراد زیادی را شامل میشود .

•هلند ،نروژ ،سوئد و جمهوری آلمان فدرال : کمتر اتفاق می افتد .

 

 

پیشنهادها :

1- برقراری امکان مشارکت کارکنان در فرآیند تصمیم گیری موسسه

2- اتخاذ و اجرا سیاستها و روشهای مناسب در باره کارکنان

3- استقرار نظام مناسب حل و فصل اختلافهای ناشی از کار درکوتاهترین زمان

4- تدوین قوانین و مقررات جامع در مورد اعتصاب و تفکیک قانونی و غیرقانونی آن

5- تعین فعالیتهای عام المنفعه و پیش بینی قوانین مربوط به اعتصاب دراین فعالیتها

6- برقراری امکان ارتباط مستقیم مدیران با کارکنان

7- حل مشکلات طرفین با حسن نیت و مذاکره بعد از اعتصاب به عمل آید

8- اقدامات قانونی برای حفظ اموال و مطلع نمودن مقامات صلاحیتدار جهت جلوگیری

از خرابکاری احتمالی

9- تحول دائمی شرایط کار و میزان مزد ،متناسب با تغییر و نوسانها

 

مذاکرات و پیمانهای دسته جمعی کار

متن قانون‌ کار مصوب ۲۹ آبان‌ ۱۳۶۹->فصل هفتم- مذاکرات و پیمانهای دسته جمعی کار

ماده۱۳۹- هدف از مذاکرات دسته جمعی ، پیشگیری و یا حل مشکلات حرفه‌ای یا شغلی و یا بهبود شرایط تولید یا امور رفاهی کارگران است که از طریق تعیین ضوابطی برای مقابله با مشکلات و تامین مشارکت طرفین در حل آنها و یا از راه تعیین و یا تغییر شرایط و نظایر اینها، در سطح کارگاه، حرفه و یا صنعت ، با توافق طرفین تحقیق می یابد. خواستهای طرح شده از سوی طرفین باید متکی به دلایل و مدارک لازم باشد.
تبصره۱- هر موضوعی که در روابط کار متضمن وضع مقررات و ایجاد ضوابط از طریق مذاکرات دسته جمعی باشد ، میتواند موضوع مذاکره قرار بگیرد، مشروط بر آنکه مقررات جاری کشور و از جمله سیاستهای برنامه‌ای دولت ، اتخاذ تصمیم در مورد آنها را منع نکرده باشد. مذاکرات دسته جمعی باید بمنظور حصول توافق و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات با رعایت شئون طرفین و با خودداری از هر گونه عملی که موجب اختلاف نظم جلسات گردد، ادامه یابد.
تبصره۲- در صورتی که طرفین مذاکرات دسته جمعی موافق باشند، می توانند از وزارت کار و امور اجتماعی تقاضا کنند شخص بیطرفی را که در زمینه مسائل کار تبحر داشته باشد و بتواند در مذاکرات هماهنگی ایجاد کند، بعنوان کارشناس پیمانهای دسته جمعی به آنها معرفی نماید. نقش این کارشناس کمک به هر دو طرف در پیشبرد مذاکرات دسته جمعی است .
ماده۱۴۰- پیمان دسته جمعی کار عبارت است از پیمان کتبی به منظور تعیین شرایط کار فیمابین یک یا چند ( شورا یا انجمن صنفی و یا نماینده قانونی کارگران) از یک طرف و یک یا چند کارفرما و یا نمایندگان قانونی آنها از سوی دیگر و یا فیمابین کانونها و کانونهای عالی کارگری و کارفرمایی منعقد میشود.
تبصره- در صورتی که مذاکرات دسته جمعی کار منجر به انعقاد پیمان دسته جمعی کار شود باید متن پیمان در سه نسخه تنظیم و به امضاء طرفین برسد. دو نسخه از پیمان در اختیار طرفین عقد پیمان دسته جمعی قرار گرفته و نسخه سوم ظرف سه روز در قبال اخذ رسید و به منظور رسیدگی و تائید، تسلیم وزارت کار و امور اجتماعی خواهد شد.
ماده۱۴۱- پیمانهای دسته جمعی کار هنگامی اعتبار قانونی و قابلیت اجرائی خواهند داشت که:
الف – مزایای کمتر از آنچه در قانون کار پیش بینی گردیده است در آن تعیین نشده باشد.
ب – با قوانین و مقررات جاری کشور و تصمیمات و مصوبات قانونی دولت مغایر نباشد.
ج – عدم تعارض موضوع یا موضوعات پیمان با بندهای الف و ب ، به تائید وزارت کار و امور اجتماعی برسد.
تبصره۱- وزارت کار و امور اجتماعی باید نظر خود در مورد مطابقت یا عدم تطابق با بندهای الف و ب مذکور در این ماده را ظرف ۳۰ روز به طرفین پیمان کتبا” اعلام نماید.
تبصره۲- نظر وزارت کار و امور اجتماعی در مورد عدم مطابقت مفاد پیمان جمعی با موضوعات بندهای الف و ب باید متکی به دلایل قانونی و مقررات جاری کشور باشد. دلایل و موارد مستند باید کتبا” به طرفین پیمان ظرف مدت مذکور در تبصره یک همین ماده اعلام گردد.
ماده۱۴۲- در صورتی که اختلاف نظر در مورد مواد مختلف این قانون و یا پیمانهای قبلی و یا هر یک از موضوعات مورد درخواست طرفین برای انعقاد پیمان جدید، منجر به تعطیل کار ضمن حضور کارگر در کارگاه و یا کاهش عمدی تولید از سوی کارگران شود، هیات تشخیص موظف است بر اساس درخواست هر یک از طرفین اختلاف و یا سازمانهای کارگری و کارفرمایی ، موضوع اختلاف را سریعا” مورد رسیدگی قرار داده و اعلام نظر نماید.
تبصره- در صورتیکه هر یک از طرفین پیمان دسته جمعی نظر مذکور را نپذیرد ، می تواند ظرف مدت ده روز از تاریخ اعلام نظر هیات تشخیص ( موضوع ماده۱۵۸) به هیات حل اختلاف مندرج در فصل نهم این قانون مراجعه و تقاضای رسیدگی و صدور رای نماید. هیات حل اختلاف پس از دریافت تقاضا فورا” به موضوع اختلاف در پیمان دسته جمعی رسیدگی و رای خود را نسبت به پیمان دسته جمعی کار اعلام می کند.
ماده۱۴۳- در صورتیکه پیشنهادات هیات حل اختلاف ظرف سه روز مورد قبول طرفین واقع نشود. رئیس اداره کار و امور اجتماعی موظف است بلافاصله گزارش امر را جهت اتخاذ تصمیم لازم به وزارت کار و امور اجتماعی اطلاع دهد. در صورت لزوم هیات وزیران میتواند مدام که اختلاف ادامه دارد ، کارگاه را به هر نحوی که مقتضی بداند به حساب کارفرما اداره نماید.
ماده۱۴۴- در پیمان های دسته جمعی کار که برای مدت معین منعقد می گردد ، هیچیک از طرفین نمی تواند به تنهایی قبل از پایان مدت ، درخواست تغییر آنرا بنماید ، مگر آنکه شرایط استثنائی به تشخیص وزارت کار و امور اجتماعی این تغییر را ایجاب کند.
ماده۱۴۵- فوت کارفرما و یا تغییر مالکیت از وی ، در اجرای پیمان دسته جمعی کار موثر نمی باشد و چنانچه کار استمرار داشته باشد، کارفرمای جدید قائم مقام کارفرمای قدیم محسوب خواهد شد.
ماده۱۴۶- در کلیه قراردادهای انفرادی کار، که کارفرما قبل از انعقاد پیمان دسته جمعی کار منعقد ساخته و یا پس از آن منعقد می نماید، مقررات پیمان دسته جمعی لازم الاتباع است ، مگر در مواردی که قراردادهای انفرادی از لحاظ مزد دارای مزایای بیشتر از پیمان دسته جمعی باشند.